KÖYÜMÜ İSTİYORUMIşıltı şatafatında yorgun düşen gözler Kamaşmalar esrarında sürmeli ilintiler Yönü saptırılmış, kundaklanmış gelecek İnsanı boğan kemiren bir kent yaşamı Yığışım, başkalaşım zarı, yozlaşma harı Tuvale sığmayan esrik renkli yüzler Aldanışlar, kırılganlıklar, yanılsamalar… Köyümü düşünüyorum, köylümün sesini Her türlü kirlilikten uzak izlerde özler Nerde arının emeğin kutsandığı köyüm! Dağ kokulu, bağ dokulu bülbül ötüşlü Yeşilin vefasında gül gülüşlü köylüm. Olguları sırtlayıp yaşam yüküyle yürümek Alacakaranlıklarda ışığı bekleyişler. Kır çiçekleriyle sevişmek renk renk Papatya fallarıyla aşka büyümek Umudu giydiren sarı başaklı rüzgârlar Meralarda geçim kaynağı hayvanlar Akşamın sesinde kuzu koyun sevişmeleri. Ayın yıldızların büyüsünde bir çocuk kalbi Bilinmezliklere doğru yön bulma peşinde Usunda düş buketleri umuda okumaya dair Küresel etkileşimlerden uzak Kültür kirliliğinden habersiz Nasırlı ellerle, karın kuruntularıyla Annesine çeşmeden su taşıma sevincinde. Birdirbir, körebe, saklambaç, taş oyunu Çelik çomak oyunu…Sayılara ulaşma… Her zaman büyülü bir aşk sevdasın İstanbul Şiirlerinde, şarkılarında gül bülbül aşkı Nedim, Yahya Kemal, Münir Nurettin Selçuk Şehir ışıklarıyla nakışlanmış günceler Yedi tepene sinmiş anılar yıllanmış mey Lacivert sularında yaşam çığlıkları Medeniyetlerin görkemli dem keyfi Ölümsüz güzellikler senfonisi ebem kuşağı Ne yaşanmışlıklar tütsülendi buhurdanlıklarda.. Romantik aşk filmi çürüğünde zamanlar Dostluk eğrisinde betimlenmemiş kurgular Internet ağına tutsak riya tecridinde yaşamlar Çözümsüz kavramlar, kadran karası boşluklar Hasretler emziren, “Orda bir köy var uzakta” Bin bir çeşit meyve bahçelerinin bal yemişleri Asma bağlarının mor salkımlı üzümleri hasatta Pamuk tarlasında kar beyazlı, al yapraklı düşler Özü kemirmekte şehir yalnızlığı, kimin umurunda Köylümü, köyümü acil bir şekilde geri istiyorum Yeniden şenlensin yaşamlar, gül kıvrımlı gülüşler.. Artık yoruldum kent ayrışması çözmekten Yoruldum sıla özlemleriyle acı süzmekten Usum almıyor, ruhum durağan bezmekten Kalabalığın yalnızlık sularında boğulmuşum Artık paydos yeniliğin, değişimin ışıltılı aldanışına Pes artık tuzaklı görkeme, tövbe ölümle can bulmaya Biz bize kalsın,biz bizle olsun! Artık dayanamıyorum Yitirilmekte olan beni, gönül aynasını geri istiyorum Acilen unutulmuş köylümü, uzaktaki köyümü istiyorum… Gülşen Şenderin |
Üstade Çokca köy şiiri okuduk , yazdık amma güçlü yorumunuzla beğenisi fazla bir şiir olmuş
Yüreğinize sağlık. Gönlünüzün ilhamı hep en yücelerde olsun dileklerimle saygılar esen kalınız