Yalnız Kadın
Yalnız kadın yine baş rolde
Bir bakıyor ki etrafına kalmamış kimsecikler Ne kadar da böbürleniyordu güzelliğiyle Bağırıyordu herkese umursamıyordu kimseyi Elbet elbet gelecekler diyordu kalbi sızlarken Düşünemedi ki böyle olacağını Korkmuyordu hiç bir şeyden Korkmuyordu kimseciklerden Sonra birden sustu o bağırıp çağıran kadın Birden sessizlik kokuları yayıldı burnuna Şöyle bir baktı etrafına Baktı gökyüzüne ve en sevdiği bulutlara Bulutlar bile terketmişti gizliden bakıyordu yalnız kalan kadına Kadın birden güldü Ne var ki bunda yine gelecekler dedi güneş çıkınca Ümit veriyordu kendine boşu boşuna Ama bilmiyordu güneş bile gitmişti Onun yerine gökyüzünde kocaman bir yalnızlık belirmişti Kabullenmeye başlamıştı kadın bir başına kaldığını Birden şimşekler çaktı yağmur yağmaya başladı gözlerinde Neden diyorduu neden bennn haykırıyordu Ama kimse duymuyordu artık kendisi bile Umutsuzca düşüverdi olduğu yere Birden seyirciler ayağa kalktılar kadının haykırışları yerine Onların alkışları yankılanıyordu sahnede Kadın yine güldü biliyordum biliyordum geleceğinizi yine .... |
tiyatro sahnesi miydi bu.....
yüreğin ve kalemin aşkla daim olsun.....
sevgiyle.....