Mevsimlerin Çok Uzağında
Bir vapur kalkacaktı
Düşlere doğru Ansızın yağan tenha yağmur yalnızlığında Karanlık yuttu vapurun tüm ışıklarını Mevsimlerin çok uzağında Artık ne soğuk Ne sıcak Hep bir parça bölünerek Süresini dolduracak yalnızlığın Çarpışmalar sağır bir sessizlikle sevişecek Sussuz bir derinlikte Körlüğüne Akıtacak kuru gözyaşlarını Sırılsıklam aşklarda Eksilen kadınlar Ölür Sadece ölür |
-saklamalı bir yerlerde
baharı var yazı var hayatın
mevsimlerin karakışlarla baki olduğu yanlıştır
yalnızlık büyür,doğrudur bu ancak
her yalnızlık kendi ağını örerken bir umut tomucuğunuda
serpiştirir ruzgarın kanatlarına
en olmadık yalçın kayalarda bile bir çatlak
bir girinti
yeşillendirir o tohumu...
gök mavi ve her yan bahar olur...
yüreğine sağlık...