Sen alıştırdın bu şehre bakmayı
Sen alıştırdın yıldızlardan bu şehre bakmayı
Sen hissettirdin rüzgarda nasıl sessiz sessiz ağlanıcağını Belki de senin sayende anladım nasıl mutlu olunacağını Hayata karşı nasıl dimdik ayakta durulacağını Ufacık bir tebessümle aşkların en güzelinin yaşanılacağını Bir iki kelimelik bir düşüncede yok olup hayalleri denizlerle yaşamayı anlamayı Ümitleri koynuma koyup kendi gemimin kaptanlığında ümitlerime ulaşmayı Göz göze gelip de titremenin soğuktan değil de yürekten olduğunu hissetmeyi Aşk denilen duyguyu anlayıp da gururla avuçlarında yaşamayı Kalp denilen hayat veren bir şeyi sadece can deyip geçmemeyi Kalp denildiğin de seni haykırmayı haykırıp da sana duyurmayı Belki de senden öğrendim güzel rüyalar görüp tebessümle uyanmayı Kabusları yok edip bir parça huzuru tenime işlemeyi Belki de ben bu sözlerin telaffuzunu senin okyanus gözlerinden öğrendim Bir zamanlar söylemek isteyip de söyleyemediğim anlatamadığım zamanın içinde kaybolmuşçasına kendimi ayakta tutmak için çaba gösterircesine Bir nefes sadece bir nefes belki de asıl kaybolan anahtar İki dudağın arasından çıkan birkaç kelime çözülen şifreler Sadece seni seviyorum demek belki de seviyorum demek Mavi_Gece........ |