... A Ç L I K ...
Ruhunun açlığını gidermeye
Çalışmak nasıldır bilir misin? Öyle yorgun öyle bitkinsindir ki, Hiç ama hiç gerçeğe kavuşmak istemezsin. Ruhun, benliğin, iç’in Herşeye açtır sanki. Rüyalara yatarsın doymak için. Huzura erebilmek için. Ama günleri yıl gibi yaşarsın. Gerçek dünya yaralar seni. Açlığa orda bürünmüşsündür. Hele ki bu açlığın gerçekliği Bırakır ruhunda Katran karası ayak izlerini. Heran bunları silmek için Uğraşır, uğraşır, uğraşırsın da Hayat boyu izlerini ruhundan silemezsin. En aydınlık günün de bile Bir bulut olup geçer güneşinin önüne... Artık sahtedir senin için gülüşler. Gülen yüzler yalancıdır. Riyakârdır uzanan eller. Güven seni bırakıp kaçmıştır. Ruhunda ki en büyük açlığı yaratıp. Seni sadece rüyalarla bırakmıştır. En kötüsü de artık umutsuz kalmışsındır. Sen hiç açlığını gidermek için Rüyalara yattın mı? Hiç sabah olmayacakmış gibi Karanlıkta kaldın mı? Zaman hızla akarken Kendini durmuş bir saat gibi Hissettin mi hiç? Kızgın güneş altındayken içinde Kutup soğuğunu yaşadın mı? Umudu bitmiş günlerine Sadece sabrınla katlandın mı?... Hayır... Sen hiç bunları yaşamadın. Çünkü hiç terk edilip Yalnız bırakılmadın. Yalanlarla bezeli bir dünya Kurulmadı hiç senin için. Ve kandırılıp Onarılması imkansız bir şekilde Kırılmadı kalbin. Ruhun tüm güzel duygulara Aç bırakılmadı hiç senin. Biliyor musun? Artık hayatta hiç bir Güzellik bulamıyorum. Meğer herşey yalanmış. Kalbim bir yalana bağlanmış. Yooo artık seni de istemiyorum. Hele senle olmak Hayatımın en büyük hatasıymış... Ben sadece ruhumun açlığını Dindirmek istiyorum. Bunu sen yaşattın bana. Onarmayacağını da biliyorum. Artık her güzelliğe sahteymiş Gibi bakıyorum. Ve ben artık seni HİİİİÇ İSTEMİYORUM... ASLI DEMİREL ( 21 09 2006 ) |
Dindirmek istiyorum.
Bunu sen yaşattın bana.
Onarmayacağını da biliyorum.
Artık her güzelliğe sahteymiş
Gibi bakıyorum.
Ve ben artık seni
yüreğinize sağlık çok hoş ve çarpıcı bir şiir...