UTANMAZ
Sırdaş, geldin kalemimin ucuna tek bir dokunuşta
Güvenirken yaslanarak arkama, çıkardığın fesada Yüzüme açıkça konuşmak dururken hep düşmana Meyilin nedendir diye sorsam, biraz utanırmısın acaba Gülen dudaklarında endişe, ağlarken gözlerindeki yaşa Soruyorum bakalım hele şu yaptıklarının fiyatı kaça Bakarken bana, sıkılmadan söylediğin her yalana Meyilin nedendir diye sorsam, biraz utanırmısın acaba Uzanacaksın sende ben gibi, herkes gibi musalla taşına Bilmiyormusun ne olacak kefen ile sarılı toprak altında Seni yaratan, yaşatan ve de rızıklandıran Rabb’ın yasağına Meyilin nedendir diye sorsam, biraz utanırmısın acaba ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^E. ARSLAN^^ |