1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1144
Okunma
Küçük fidelerdi onlar mecburen bir saksıyı paylaşan
Toprak alır su içerler gece gündüz aynı kaptan
Unutursam onları bazen saçma koşuşturmadan
Bükerler yapraklarını aşağı farkederim sonradan
Bilirimki küsmüşlerdir bana hiç sual sormadan
Sevgiyle silerken yapraklarını can gelir dalından
Ertesi gün filizlenir güneşle herbiri ayrı baştan
Yara otu uzanır toprağın üstünde sürünür yan yan
Sararken arkadaşını korurcasına beş ayrı koldan
Küçük limon sanki gülümser seyreder yukarıdan
Büyüdükçe bu güzel bitkilerden yalnız bana kalan
Yeşerdikçe yeşeren sessiz ruhumdaki heyecan
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^E. ARSLAN^^