ÇİÇEKLERİM
Küçük fidelerdi onlar mecburen bir saksıyı paylaşan
Toprak alır su içerler gece gündüz aynı kaptan Unutursam onları bazen saçma koşuşturmadan Bükerler yapraklarını aşağı farkederim sonradan Bilirimki küsmüşlerdir bana hiç sual sormadan Sevgiyle silerken yapraklarını can gelir dalından Ertesi gün filizlenir güneşle herbiri ayrı baştan Yara otu uzanır toprağın üstünde sürünür yan yan Sararken arkadaşını korurcasına beş ayrı koldan Küçük limon sanki gülümser seyreder yukarıdan Büyüdükçe bu güzel bitkilerden yalnız bana kalan Yeşerdikçe yeşeren sessiz ruhumdaki heyecan ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^E. ARSLAN^^ |