SAN Kİ...
Senden öğrendim,
Adam gibi sevmeyi, Uzaktan hissetmeyi, Yokken var saymayı. Ve senden öğrendim, Dostluğu, arkadaşlığı. Sevgili ile karıştırılmamayı, Sen öğrettin. Olmazmış görmeden sevmek, Dokunmadan hissetmek. Hüner değilmi ki zaten, Yokken var saymak, Onunla nefes almak. Böyle biliyorsa yürek, Var mı birlikte olmaya gerek? Sen orada, ben burada Başka iklimlerde Uzaktanda olsa sevmek. Gözler yarım yumulu, Hayal etmek. Ve de var saymak. San ki! Uzansan dokunacağın kadar yakın, Olmayana ergi derler ya, O’ nun gibi... Aydın Ist.28.01.2010 |
Ve de var saymak.
San ki!
Uzansan dokunacağın kadar yakın,
Olmayana ergi derler ya,
O’ nun gibi...
..............................
Kutlarım .. saygılar...