MÜSLÜMAN ARIYORUM
Müslüman arıyorum, ucun ucun her yerde,
Bakıyorum âleme göremiyorum hiçbir yerde, Biri bir köşede kalmış, diğeri başka bir yerde, Karnı aç, susuz; dudakları ise titrek ve ötesi. Müslüman arıyorum, bulamıyorum yanımda, Yaşama hırsı kalmamış, ateş yüklü kanımda, İliklerim buz tutmuş, derman yoktur canımda, Ağlıyorum, gözyaşlarım buz tutuyor ve ötesi. Grupları yüceltmekle bu hak dâva asla yürümez, Kaptansız gemi dalgalara meydan okur gidemez, Denizin ortasında, azgın dalgalarla güreşemez, Fırtınalar haykırır, dalgalar yol vermez ve ötesi. Sorumluluk kimde, yoksa eyyamcılara mı kaldı? Müslümanlar inanılmaz bir gaflet uykusuna daldı, Param parça olup dağılmışlar şucu ve bucusuyla, Katılmışlar başıboş kervana düşüncesiz kafasıyla. Müslüman arıyorum, Kur’an hakkı için çalışan, Sevgi ve kardeşlik duygusunu herkese aşılayan, Müslümanız işte sen ve ben bir toplum olmuşuz, Dini İslam hakkı için vahdet gemisine dolmuşuz. Müslüman arıyorum; yüreği merhametle dolan, Kardeşine karşı yaralı ceylan gibi hassas olan, Peygamberimiz bir, kitabımız bir, dinimiz bir, Hûlara karışsın, yeri göğü inletsin ilahi tekbir. Hakiki Müslüman arıyorum, âhireti idrak eden, Yaşamın her anında iyiliği, güzelliği emreden, Hak, adalet yolunda azimle usanmadan yürüyen, Haksızlık defterini küffardan korkmadan düren. Müslüman arıyorum, darma dağınık olmaksızın, Gözü kapalı batan hiçbir gemiye katılmaksızın, Dibi görünmeyen karanlık kuyuya dalmaksızın, Hedefine yürümelidir münafıktan korkmaksızın. Zaman kaybetmek, Müslümanın işi asla olamaz, Değerli vakitler gerekçesiz boş sözlerle dolamaz. Oturalım, açık seçik hakkı konuşalım sıkılmadan, Gelin kardeş olalım, teferruatlara hiç takılmadan. Müslüman arıyorum, Peygamberi önder edinen, İslam’ın emirlerini engin ruhuna sindirebilen, Din aynı, kitap aynı, Peygamber aynı diyoruz, Lakin ayrılık tohumlarını, tarlamıza saçıyoruz. Üstünlük taslamak kimin haddine, üstün varken? Niçin birbirimizden ayrılıyoruz, vahdet varken? Akıllı olalım yoksa Müslüman olmamız şüpheli, Âlemde tek yürek olalım, çelik ruh gibi düzmeli. 1990/Konya |
İslam’ın emir ve yasaklarını sindirebilen,
Din aynı, kitap aynı, peygamber aynı diyoruz,
Lakin ayrılık tohumlarını, tarlalarımıza saçıyoruz.
Üstünlük taslamak kimin haddine, üstün varken,
Niçin birbirimizden ayrılıyoruz, vahdet varken?
Akıllı olalım, yoksa insan olmamız şüpheli,
Tek vücut olalım, beton gibi düzmeli…
Güzel bir şiirdi. Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.