AŞK BENİ KOVALASIN
Ak olmuş veya kara olmuş ne yazar kalem
Malum işler peşinde yâr, keder ile elem Yüreğime çöreklenmiş ayrılık acısı Söz geçiremez oldum, pek yakıyor sancısı. Zaman kabuk bağlamış dakikalar dönmüyor Yangın yerine dönmüş, gönül yanar sönmüyor Tepelerden inildikçe bağ var, eder niyaz Bir taraf karlı dağlar bembeyaz ve de ayaz. Ovalar tav olmuş, akan coşkun nehirlere Deniz dalgayla, selam veriyor şehirlere Kumsal, aşk çağrısı yapıyor, güneş altında Kıyı kıvrılırken, uzananlar var yatında. Kış uykusunda, salı sabahı sallanırken Sarmaş dolaş olmuş, sevgililer ballanırken Ben gibi seven varsa, kalbimi ovalasın Ben kabuğuma çekildim, aşk beni kovalasın!.. |