Biten gecenin sonunda ablukaSayamadığım kadar çok köşeleri vardı düşüncelerimin Her birini törpüledikçe yaşamaya alıştım Acıya acıkmak böyle olmalı Dengesine bağlanamadan asılmak yinede Sıkılmış posasında oynamak Ruj sürmek düşüncelere Rimel çekmek ağıtlara Akışına kapılmak gerçeksizliğimin Sızlanamadan omzunda uyanmak böyle olmalı Gereksizliğinde dünyanın gerçeğini toplamak Kapılmak derinine köşelerimin Sitemsizce çektim üzerine mil Yok denen yokluğa sarılı deliliğim Divane yanınla acısız dilim dişsiz dikişsiz Kulpunda saklandım hasret demliğimin Sarhoşça süzülsün içime ışığın söndürmezsem canını namerdim Köşelerimi törpülüyorum acısızca Uzağım şimdi ne mest olurum ne de duyarım yalvarmaları Düzenine sövgüler yollayacağım İçime okunu saplayan bütün hayasızlığın Kessinler etlerimi kör jiletlerle Kurusun mürekkebi alırsa kendine kağıtlar Üzerime dökülen yıldızları dizsinler ipe Ay küçülsün gecelerimden avaz avaz Güneşi söndürsünler ateşinden nefretler Bir belirsiz köşede törpülendim ufak ufak Biten gecenin sonuyum ben Elbet arş da uyanılacak |
Köşelerimi törpülüyorum acısızca
Uzağım şimdi ne mest olurum ne de duyarım yalvarmaları
Düzenine sövgüler yollayacağım
İçime okunu saplayan bütün hayasızlığın
Kessinler etlerimi kör jiletlerle
Kurusun mürekkebi alırsa kendine kağıtlar
Üzerime dökülen yıldızları dizsinler ipe
Ay küçülsün gecelerimden avaz avaz
Güneşi söndürsünler ateşinden nefretler
Bir belirsiz köşede törpülendim ufak ufak
Biten gecenin sonuyum ben
Elbet arş da uyanılacak
şiyirin çok güzel kutlarım eline gönlüne sağlık şen ve esen kalın