aynı havayı soluyoruz…
huzursuz oluyorum
korkuyorum.
hırpalanmış bi ruha sahibim ben
defalarca aynı kalemle yazıldım ve silindim ardından…
içim çok boyutlu
sen baktığında gördüğün değilim ben
evet belki yerin beni çektiği kadar ağırım ama
gördüğün gibi değilim ben!
bi yerlere savurduğum bi kalbim var
belki de hak etmediğimden mutluluğu bi araya getiremiyorum kendimi
seninle bir arada olmak istemiştim fakat beni dağıttın
şimdi böyle kalmalıyım..
kurtarılabilir miydim?
aşk yoktu kapının ardında
hiç ihtimal yoktu…
karanlığı soludum artık
günlerce gözlerimi kapayıp baktım sana
yanlış kapıyı seçmiştim ben
kalamam burada…
ölemem…
biraz sakin olursam nefes alabilirim
birazda düşünürsem nefesimi verebilirim…
ne geri dönmeye mecalim var
ne de cesaretim var arkama bakmaya...