Her mevsimde çağlayandım
Estim estim kış olmuşum
Hem gülen hem ağlayandım
Coştum coştum düş olmuşum

Yandım aşkın közünde ben
Bu dünyanın yüzünde ben
El alemin gözünde ben
Düştüm düştüm boş olmuşum

Yüregimi çöller yaktı
Gözlerimden seller aktı
Ben ağladım eller baktı
Deştim deştim kaş olmuşum

Doğdum sabah ezanında
Çarpık dünya düzeninde
Bahtın kara kazanında
Taştım taştım aş olmuşum

Çattım keşle alçağını
Geçtim onun batağını
Hayallerle “Gaf” dağını
Aştım aştım kuş olmuşum

Ah nelere oldum tanık
Kader hakim yıllar sanık
Gönlüm yara içim yanık
Eştim eştim şiş olmuşum

Haram varmış markasında
Helal yokmuş hırkasında
Vefasızın arkasında
Koştum koştum yaş olmuşum

Tövbe düşmem peşlerine
Karga konsun leşlerine
Insanların işlerine
Şaştım şaştım şeş olmuşum

Neler gördüm neye çattım
Ben kendimi kahra attım
Zehir zakkum içip tattım
Şiştim şiştim keş olmuşum

Bu Nermin’in içi yanık
Buna yalnız Allah tanık
Şimdi içim ona dönük
Piştim piştim hoş olmuşum...

Nermin Aydın