Kızım Damla’yaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın O zamanlar Fen Lisesi öğrencisi iken,
Şimdi Kimya Mühendisi olan, İlk göz ağrıma… 2002’de yazdığım küçük bir deneme... Hoşgörüsüne sığınarak yayınlıyorum. Hep mutlu ol, hep mutlu kal. Seni çok seviyorum canım kızım. Kızım Damla’ya Başında kavak yelleri Eserken hep nazlı nazlı Yeni sevdaya bulaştın Mavi gözlerin hep yaşlı Dersler de senin neyine Varken telefon elinde Gelsin çeşitli mesajlar Gitsin cevaplar kime ne Kimin umurunda dersler Gırla gitsin eğlenceler Çalış ha çalış, hep çalış Ne olur bu işin sonu Olacaksın sen sonunda Zir zop üniversiteli Boğaziçi, İTÜ, ODTÜ Ne fark eder ki KTÜ Sanki var mı hiç birinin Diğerlerinden bir farkı Tıpkısı olmasalar da Hepsi birbirinin aynı Asistan, doçent, proflar Hepsi birbirinden çoklar Ellerinde not tehdidi Koşturur peşinden sizi Alamazsan altmışbeşi Verilmez bitirme tezi Suya düşerken hayaller Bahara kalır bak umutlar. Günay Özdemir Zonguldak / 2002 |
bu şiirinizde çok güzeldi.
Damla kızımızz da iş yaşamında üstün başarılar diliyorum...
tebrikler...