Fare Adam
Belçikada bir
Maden işçisiyim Yoksulun ekmeği Çok derinde 780 metre yerin dibinde Yarım metre boyundaki Dalyaların birinde Sürünerek çalışıyorum. Zor olsa da Alışıyorum. Bazen taş düşüyor Bazen dalya çöküyor Birkaç ölü-birkaç yaralı Elimde değil korkuyorum. ve acıkınca yemeğimi Siyah ellerimle yiyorum. Fare sesleri geliyor bazen Gazı haber veriyorlar Sanırım Tüneldeki sofra arkadaşlarını Seviyorlar Tüm insanlar eşittir Yerin altında Siyah oluyorsun Beyaz olsan da İş saati bitiyor Her yanda sevinç çığlıkları Madenciler koşar adım trene biniyor İşte çıkış yolu İtiş-kakış-curcuna Sekiz katlı yük asansörüyle Bu lanetli cehennemden Bir kez daha kurtuluyoruz. Şimdi yukarıdayız Soyunma salonuna koşuyoruz Hiç yorulmamış gibi. Bir gün daha geçiyor Sırtımızda işçi tulumu Kemerimizde maske-akü Punta ve kazmalar Koruyucu miğferlerimizde Uzun-kısa lambalar Giriş zili çalıyor Bekliyoruz Ayaklar geri geri Sanki hiç yürümemiş Senelerden beri C.Çalık (1981 Limburg) |