adamakıllı bir rüzgar esse
bir kanatlı kainat uçsa içimden
insanların gözlerine
gökyüzülerine doğru

ellerimden kılcal kederler boşaltsam
acının bin uçurum boyuna
kanyonlara mor çiçeklere
açların nefes kokularına doğru

ikizim olsa zaman
geçip gitsek
gecenin
daracık tünellerinden

kör yakarışlarla uzasa boyumuz
yelkovan olsak
akrebe doğru

bir kısrağın göz kenarından
serin şiirler sızdırıp
şişeciklere
sabahın arı duru sükunetine
masmavi bir hikaye düşürsek
kadim mekanlarına dünyanın
piramitlere ve
firavunların kalbine doğru

*

kasıtsız bir kahırdır yaşadığın dünyalı
biz dostuz dediyse dosttur şairler
çekik gözlü çocuklardan tahrik olmayı bırakıp
biraz afrika yı düşünmen lazım

’asyadan gel asyadan’

savaş çıkar hır çıkar
gönlün kırılır
steplerde susuz
ve radyoaktif serpintili sivilcelerinle
kalakalırsın belki

günün dolgun memelerinden
bir ikindi sağsan
bir mağlubu emzirsen
bir aşka kol kanat gersen
daha ilkel olsan
baltalasan balçık bulaşık zihnini

bir rüzgar esse
bir serin kuş uçsa önünde
ömrüne yaklaşık bir değere denk gelse
dünyanın desibeli

adam akıllı bir rüzgar esse
dağıtsa içimin gazellerini
katsa hüznün tozunu
kalbimin dumanına

@..

ondokuzocakikibinon..

Şükrü Özmen