Ö l ü m,...
Ölüm
Acilarin en acisi Hayatin mantiksizliginin danizkasi Variriz bu yargiya yasarken biz o ani Ayrilik, Hic kalir onun yaninda Teselliler uydururz oldugunca, Caresizligin esiriyiz göz yaslarimizla Inanilir gibi degil Bitti,gelmiyecek artik bir daha geri Geriye kalanlar yanliz hatiralar,resimleri Dolduramazlar onlar yüregimizdeki boslugun icini Zaman, Unutturur görünsede Bir yara gibi durur bir kösede Sanki firsat kollar her an cikmak icin su üstüne... (Berlin,27.07.2008) Talat Özgen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |