Göz Gez Arpacık
Sana güldüğümü görenler,
Üzüldüklerine üzüldüler. Bir sabahın acıtan tenhasında, Karanlığa gömüldüler. Bu fikri doğuran ellerin miydi ? Gözlerinin mahkumiyeti miydi yoksa ? Belkide düşünebildin bu kez Yetim çocukların aksine Üşüyebildin... Sana güldüm. Çünkü hiç komik değildi yaptıkların. İltimaslıydın. Buruklaşmış değildin. Vicdansızdın. Bakakaldım ufka doğru... Güldüm çünkü, Ufkun arasında kaybolmadı kalibren, Kaybolmadı gözün, Kaybolmadı gezin, Ve Kaybolmadı ARPACIĞIN... Çünkü Senden sonra ’’KIRMIZI’’YI HİÇ SEVEMEDİM. UMUT KURU |
BAK TETİĞE
VUR SEVDAYI YÜREĞİNDEN ŞAİR SAKIN ISKALAMA
SELAMLAR...