ADAM
Sazının tellerinde ısıttığı kanyağı içiyordu.
Yayık ağzıyla Adam: Sahilde , ’Deniz yıldızı olmak kolay Yengeç olabiliyor musun mesele o.’dedi. Dedi ve sustu. Sonra köşe bucak kaçtığı yanlızlığı bir asker selamı çaktı. Metrisdeyim komutanım beni almayacak mısın ? Adam: Ürkütme beni çocuk , Boğazımda bir kaç melodi kalmıştı. Onu da donuk bakışların almıştı. Dedi ve sustu. Sonra Bir bağlama sesi duydu gaipten ve kanyağına saklandı. Yeter dedi haykırdı Yeter ulan ! Adam : Çalma Ahmet Çavuş Ne diye her gece çalıyorsun ? Bugün seni dinlemek istemiyorum. Dünde istememiştim. Bunu bilmiyor musun ? Sonra Dalgaların arasından gençten bir adam geliverdi, Ona ’Özledim seni ’dedi. ’Özledim be baba.’ Adam: Şöyle bir baktı çocuğa , -Bende Evlat. Dedi bende: Hele bir Artvin li Ferhat’ da gelsin onu da göreyim geleceğim dedi. Sonra Gün ışırken , Adam gülümsedi. Ay akşamdan ışıktır YAYLALAR YAYLALAR Bizim Oğlan Aşıktır DİLO DİLO YAYLALAR Adam yerinden kaktı. yürüdü, yürüdü, ve yine Evine gidemedi. Umut KURU |