Bir İnsanım Ben
Dedi bir insanım ben
Bir garip oduncu Sarraflar kalbini kantara vurdu Ama’lar odununu Dedi bir insanım ben Bir parasız hem haramsız Cimriler fakirliğine arka döndü Cömertler zenginliğine arka oldu Dedi bir insanım ben Bir İlme aç gezgin Cahiller sofrasında oruç tutturdu Alim’lerse iftar açtırdı Dedi bir insanım ben Fukara bir gönül dilencisi Gönlü olanlar onu Karun sandı Olmayanlarsa gerçek dilenci Dedi bir insanım ben Yüreği yanık dosta muhtaç İmanlısı camiye koşar gibi geldi Kafiriyse camiden kaçar gibi oldu. Dedi bir insanım ben Eli paralı, yüreği haramlı Suretler hepten selam durdu Asıllarıysa uzak... |
Derinliği olan bir şiir.
Tebrik ediyorum, selamlarla...