hayrettin taylan


gidişinin üç yüz atmış beşinde beş yüzüm eskidi
alışmak çok güzeldi sen yıllara güzelken
Yokluğuna alıştırmalar yaptım sayfa sensizlikle sayfa kendisizlik arasında

yüzüğünde bin yüzüm yazılı,yazgının kalemi yok
Yüreğimde bin tane sen bırakıp giden güzel
unutulma masalındayım salım açılır göz pınarlarına
Yaşanmamış hiç yaşanmamışlar dalgasındayım
asla yaşanmayacakların selinde kayıp kayalarım sürüklenir

Seni sevdiğim gibi ,seni unutmayı öğrenemedim
Bir gün çekip gitmenin salıncağında aşk telim koptu
hoşluğuna sallanıyorum
boşluğuna hayıflanıyorum
sen bir daha geriye dönmeyişin meşalesini taşıyorsun acılar mağarasında
Çünkü sen hak etmediğin gündüz karanlıklarında üşüdün
bense hep seni seven denizlerin ruhunda,
Gemilere hazların dalgası oluyorum ihanet ile sükunet arasında
Pusulayı yeni bulmuş şeytanların gece yarası aşk arasında
heyecanı olan can kırıkların kırılmalarındayım
Bu su limandan değil
bu liman sonların suyundan anlık kaçışların huyundan
bu limana sığmayacak kadar meşrebin vardı
sevdalar okyanus kadar temizdir
sevmek okyanus kadar durudur
ama hatalar da fabrikanın atık suları gülüm
aşk dervişin,huzur ermişin şimdi viran bağlarında

oysa senle yaşıyordum hıran bağlarında
Gezginci özlemlerimi taşıyorum hicran rayında
Bu yüzden yollarım sana sunulmuş gelecek sayısı
dolaşıyorum sol yanında, ulaşıyorum Ummanlarının umuduna
seni arıyorum sende değil unutamadığım bende
içimde ,dışımda senli işlenmiş sevi tümceler zikirde
bu yüzden ne desem her senle aynı fikirde

na mümkünlerinde künyem okunur
Kaybetmenin kıyamında adın secde eder yeni geleciğime
çekip gitmenin gereklilik kipinde sensizliğe çekimlenmek gereksiz
Beklemek kaknus küllerinde arınmak gibi dem dem her gece
Dönüşü olmayan düşünüşlerin düşünde düşman değildir aşk ve hayat
inan ki bu sevda ,bu seni çok isteme aşktan değil, benden değil içten ta içten