içsel
gün yine dogdu çiçegim,
yagmur sensizde ıslattı kasım patıları, huzursuzlugumda hiçligin öncül, içselligim karartılı yanlızlıgıma misafir. bilirmisin gece aglamalarını sen, gurbet şiirlerini bu toprakların, yoksa en acemice sevişirken kadınlıgın. türkülerini dinlemezmi çocuklugun. ellerim uzanmaz artık kasımpatılara , bu ıslaklık gitmez göz yaşlarımdan, yatagımda soguklugu yoklugunun, içsel tüm tütsülerim sönük, şehir ışıkları anlamsız karanlıgında, avuçlarımda yitikleşmiş umud, ürkek öpüşmeleri var ölümün. ötülenmiş kovulganlıkları var. gördün işte çiçegim, içsel kavgaları akarsularında, kadınlıgın yitik çakıl taşlarına misafir. yagmur sessizce ıslatır kasımpatıları, yagmur içselligimde dair. |
sevgimle...