BİR GÜN GİDERSEMEğer bir gün kalbinden kayıp gidersem Gözlerinde hayalim yok olsa da Kalbinin karşı kıyılarında izliyor olacağım Sakın sakın üzülme ağlama Ben senin yerine kahrolurum Melankolinin ayak izleri yaklaşmaktaysa İsyanın kör çığlıkları sonsuzluğa ulaştıysa Feryatların sükûneti yüreği deliyorsa O özlem yaşların denizde kum tanelerine döndüyse Seslen bana, ben duyarım sessizliğini Bir martının kanadına tutunur Delice esen poyrazla savrulur rûhum sana Bilmelisin ki gidişim senin mutluluğun içindi Vuslatın imkânsızlık zindanlarında Sonsuz labirentlerde yitirmemek içindi Kaçışım Senden Değil Yaşadığım Sensizlikten Varlığında ki yokluğundan tüm karabasanlarım Uykularımı rehin bıraktım çaresizliğe Sensiz aydınlığa susamış gecelerimde Umutların Umutsuzluklar ile kavuştuğu Kederlerimin ve acılarımın sarmaş dolaş olduğu İsyanlarımın doruklara vardığı saatlerde Serçenin gagasından düşen bir kırıntı kadar Sevgi ve şefkati dilenir olmuşum Dilek ağacına senin için astığım kalbim Taşıyamaz oldu sensizliğin yükünü Bu gidişin ardından her ikimizde Meyve vermeyi unutmuş dallara döneceğiz Birimiz dönülmezliğin içinde yol almalı Gitmelerim gitmek değil ki Sadece Bedensizlik Ruhum kirpiklerinden süzülen damlada asılı Kokum ve ayak izlerim dört bir yanına serpilmiş Bu kaçışım senden değil sevdiğim Varlığında ki yokluğundan Olmadı her şeye rağmen yapamadık Her masalın bir sonu vardır ya İşte bizim masalımızın sonuna da ben imza atıyorum Çekilen tüm acıları ezgilere gizleyerek Sonsuzluğa kavuşturuyorum sensiz benliğimi Bağırma, ağlama, isyan etme Matemin zifiri karanlığına Teslim etme kanayan yüreğini Anla beni bu gidişim yanlışlarda ki tek doğru Özlem ve hasret denizinde köpükleşmemek için Gitmeliyim sakın üzülme sevdiğim Bu gidişim senin için sevgimiz için Affet sevdiğim affet sana olan sevgimden gidişimi Affet ne olur beni affet |