...Savurdum Küllerimi
Seni beklerken
Bir gül diktim Ömrümün baharına Bir gül Sonbahar geldiğinde Savrulsun diye dağlardan ovalara Savrulsun ırmaklara nehirlere Bir gül Sensiz geçen zamana inat Seni beklerken Sensiz geçen ömrüme Kahrettim Oysa seni beklemek Gerçekleşmeyecek bir dua gibiydi Son isteği hiç bir zaman Sorulmayacak bir idam mahkumu Hücresinde umutsuzca Özgürlüğünü bekleyen Senin gelmediğin günün akşamında Tutuşturdum yüreğimdeki Bütün yangınları Gün doğarken savurdum Küllerimi gökyüzüne Savruldum Savruldum gün üşürken Yağmalandı bütün küllerim Senin gelmediğinin günün akşamında Seni beklerken Son küllerimi de savurmuştu Oysa rüzgar Geride sadece bir tortu bırakarak toprağa Yeniden diriltemezsin inan Sana olan duygularımı Avuçlayarak bir tutam toprağı Zamansız gelişinle .............HOŞÇAKAL Yaşar Çetinkaya Malazgirt |
Sensiz geçen ömrüme
Kahrettim
Oysa seni beklemek
Gerçekleşmeyecek bir dua gibiydi
Son isteği hiç bir zaman
Sorulmayacak bir idam mahkumu
Hücresinde umutsuzca
Özgürlüğünü bekleyen..
......Ne güzel anlatmışsınız umutsuz bekleyişleri..Ah! Beklenenler bilseydi bu nasıl bir umuttur! Tebrikler..ESRA