İbrahim'e AğıtŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Henüz onsekizindeydi…
Yıllar önce babası denizde kaybolmuştu. Annesiydi hayatta tek dayanağı… “Çaresi olsaydı ömür alırdım Hayat sen ne çabuk harcadın beni.” Hep bu şarkıyı söylerdi. Başına gelecekleri biliyormuş gibi. İbrahim’e Ağıt Söylerdin şarkını hep, gönülden ve yürekten Büyüktü dünyadan derdin, vakit çok erkendi Zamansız bir veda ile, bizleri terk ederken Hayat sen ne çabuk, harcadın can İbrahim’i Baba yoktu hayatta, anne onun elleri Yaşı daha onsekiz, başta kavak yelleri Aklı baştan giderdi, görünce güzelleri Hayat sen ne çabuk, harcadın dost İbrahim’i Daha gencecikti o, çok severdi gezmeyi Koşardı yardımına , sıkıntıda olanın Yüzü hep gülerdi, kırmazdı hiç kimseyi Hayat sen ne çabuk, harcadın can İbrahim’i Yoktu birikmişi, ne varsa avuçta elde Yeni bitmişti lise, çalıştı hep tatilde Gündüzleri sahilde, gece barda kafede Hayat sen ne çabuk, harcadın dost İbrahim’i Karnı ağrıyor sanmış, anlamamış sancıyı Giderim sabah demiş, dinlememiş acıyı Meğer apandisitmiş , amansız hastalığı Hayat sen ne çabuk, harcadın can İbrahim’i Yanında kimse yokmuş , o hastalandığında Annesi köyde imiş, baba zaten kayıpta İş işten geçmiş hastaneye vardığında Hayat sen ne çabuk, harcadın dost İbrahim’i Çaresi olsaydı, ömür alırım diyordun "Hayat sen ne çabuk harcadın", hep söylüyordun Genç yaşta öleceğini, sanki biliyordun Hayat çabuk harcadın, kardeşim İbrahim’i Nur içinde yat değerli kardeşim. Günay Özdemir 10.01.2010 / merSİNop Fotoğraf: Sinop 2009 |
Ayrıca yorum da çok güzel olmuş.
Kalbi tebriklerimi ve selamlarımı yolluyorum, Sinoptan Mersine.