EVCİLERDE COCUKLUĞUMKelimeler gecmişin penceresidir Bu Evcilerin kırk yıl öcesidir Çamurlu karanlık Halimlerin dar sokağında Çizmesiz hırkasız soğuk gecelerinde Ateş böcekleri ısıtırdı içimizi Çakmak taşlarıyla aydınlanırdı yolum Akşamları mühür gözlüm çalardı plaklarda Zafer sinamasının afişleri sıra sıra aklımda Her pazar gelirdi baraklı köyünden macuncu dede Dervişle mezeliğin nanileri gönülleri hoş ede Yazları Adem Nuri’nin kuyuda soğutulmuş gazozu Homalı karcının vişne şerbeti Söndürüdü içimizdeki koru ateşi Şahanoğlu İsmail gelmezmi hiç hatıra Yapdığımız bağ evi ondan bize hatıra Harmanda çete çeşmesine giderdik Serinlemek icin bazan suya girerdik Model uçağım vardı bulutlara uçardı Kuşlarla yarışır bazan yere düşerdi Radyo telsiz yapardım raptiyeden tahtadan Konuşurdum radyoda yüz metrelik uzakdan Boğazımda düğümlendi çocuksu mutluluğum İşte böyle gecdi Evcilerde çocukluğum... 08-08-2004 |
Bağevinde yaptığımız piktniği de anlatırsın ve bir şairin penceresinden dinlemek bir farklı bir güzelliktir diye düşünüyorum, inşallah bizleri ondan mahrum etmezsin... Sevgilerimle..