Ufukların derdini dinleyen bilgin
Yaşamın sırrını dökecek avuçlarına
Bekle!..

Bir renk hengamesi arasından
Tek kırmızıya kanayacak gözleri..

Bir güneş yanığı buluttan süzecek
Sabrın yağmur tanelerini..

Sana zembille getirecek
Mutluluğun en saf halini..

Uçurum kıyılarından toplayacak sümbülün
Gülün en güzelini..

Ateşlerden geçirecek gururunu,
Sıratta sınayacak kibrini,
Bekle!..

Gün batımı dalgınlığına esir gözlerinden
Bir yudum bakış bırakacak sana..

Bir yudum gözyaşı,
Yetecek kadar yedi mevsim daha..

Hatırlanmak olsaydı derdi
Bilginliğine küser giderdi yanından..

Unutmak istemedi o,
Unutulmayı ise hiç
Yanındaki uçurumdan aşağıya!!

Şimdi eteklerine sıkı sıkı yapışır
Gözleri ufuklarda,
Sen istemesen de alışır seni senden uzakta da
Yaşamaya..

Unutursan düşer uçurumdan aşağıya..
Düşer ölür,
Yine de asılı kalır gözleri gün batımına..


Sen bekle!..
Ufukların derdini dinleyen bilgin
Yaşamın sırrını dökecek avuçlarına..