DUALARIM
Ben mi şiirim?
Yoksa, Şiir mi seni anlatıyor. Kalemim mi yazıyor ? Yoksa.. Dudaklarımdan mı dökülüyor Sayfaya... Anlatmak istiyorum : Şafak,hep erken sökerdi. Bu yüzden,dualarım Hep yarım kalırdı Baharda. Oysa.. Öylesine ,öylesine derindi ki Hasretim hazanda. İçimde acımaklı, Çaresiz.. Bir haykırış yok Düşüncelerimde. Dualarım,bütünleştiğinde Biliyorum; Tanrı’nın katına erişecek O zaman, Şafak sökmeyecek Gecelerimde... Meleklerin sardığı ruhumda, Şimdi Gecenin mermer sessizliğine dalıyor Gözlerim. Yanlızca,zamanlar içinde Yaşama sevincinin heyecanını Adlandıramadığım.. Yitirdiğim duygular için Dua etmek istiyorum Doyasıya. Şafak sökmesin...diliyorum Şafak sökmesin.. Vaad eden ,umut veren Dinleyecek , duyacak beni. Eğer... Yarattıklarıyla gururlanıyorsa Ben yarattığına, hayranlıkla Cevap verecek, Açılan ellerime.... Yıldızları yağdıracak akşamlarıma. Güneşle,ay’ı birleştirecek sevdamla Hasretlerimde. Ve.. Aşk fısıltıları duyacak kulaklarım Nâzım’ın mısralarında.. ".....uzak bir şehirde ve şarkı vardı .....şarkı nihaventti" Bütün benliğimde, Dualarımda..... Eda TÜTER- ANKARA 2009/2010 |
O yazdı, O yazdırdı Ondan geldi müsade. Şiirde birazda lahuti bir yan aramalı değilmiyiz sizce. tebrikler selamlar, dualar.