DOLUNAY BAKIŞLI AKŞAM
Bir gün daha çekildi evine,
Bir gün daha bitti ömür defterinden Bir yaprak daha düştü yere Ve gölgeler üşüştü karanlığın içine Sarı ışıklar silinirken ufkun tuvalinden Mor bir hüzün bıraktı geriye Elleri yamalı ceplerinde gece Ansızın gösterdi kendini yeryüzüne Siyahın renkleriyle boyandı evler,sahiller Dört bir yanı doldururdu renksiz sesler Uzaklarda bir geminin vedası duyuldu Ötelerde küçük bir dalga kayalara vurdu Gökyüzünden inciler döküldü hecelere Ay buluştu maviliğin dost serinliğinde Bir yıldız daha kaydı dünya sahnesinden Bir yolcu daha gitti sonsuzluğun evine |
Hayat bir gemi misali,
Süzülüp gitmesi de bir şiir,
Giderken el mi sallar,
Susar mı?Ne bilinir!