GÜMÜŞTEN PERDELER
Harfler gezinirken hecelerin eteklerinde,
Hüzünler çıkar yamalı ceplerinden. Mor bakışlı bir akşam çöker zamanın boğazına, Nefes almak zorlaşır işte o anda, Kayıpların gittiği ıssız limanlarda... Kumlara gömülür zamanın adımları, Saymakla biter mi yüzyılların anıları. Masallar bile soldu çağın nefesinden, Dedeler yollandı huzur evlerine, Asi torunlar kaldı bir tek geride! Aile kalmadı ki huzurda kalsın, Mutluluk saklandı masum kalplere. Ne sevilen kaldı ne de sayılan, Yalanların isiyle boyandı diller, Adlarına vuruldu soysuz mühürler! |
eskiler tozla buz olmuş
gülüşler sinci bakışlara
akşamlar cellat misali yollara düşmüş
hayat işte.....
kutladım ve kaçtım :) sevgimle....harikaydı... :)