Kendimizi BilmekÖğrendikçe! Cehlimizi, aczimizi biliyoruz; Daha-daha öğrenelim, kavrayalım diliyoruz. İlim, bilgi bir ummansa, bildiğimiz belki zerre; Kibir ile gurur ile o zerreyi siliyoruz. Çok bilirim sanan kişi, hep yanılır her bir kere; Bu durumda göğsümüze, kara yafta iliyoruz. Kimse göğe eremedi yarıp giremedi yere; Ancak bu alçak uğraşla, heybemizi deliyoruz. Nice akıllılar gördük, sade akıl değil çare; Bizlerde eleğimizi, çok kez yanlış eliyoruz. Mütevazı oluversek nehir değil! Olsak dere; Mülayimce bassak yere, bak ne güzel gülüyoruz. İlmin rüknü kendin bilmek, bilememek büyük yâre; Bilen var ya birçoğumuz, kavramadan ölüyoruz… Garibî-Salih Yıldız……..10.01.2010 . |