I

Akşamın en derin anında,
aniden uyanmak yalnızlığa.
Susup kalmak
Öylece sessiz
ve öylece inatçı.

Soyutlanmak hayattan.
İnce bir duvar örmek sadece;
hayatın önüne.
Geçemesin diye yani.

II

Sıkılıyorum
okul penceresinden dışarı baktığımda;
benim görebildiğim
camdan
on ev var dışarıda.
Sadece üçünde yanıyor soba.
Üçünde!
Bakakalıyorum.
İşte soyutlanmak budur.
Diyorum.

Evlerden biri sarı.
Sarıya boyanmış ama
arada dökülmüş yapılan boya
sıva gözüküyor.
Gri çimento.
Herhalde çok eskiden vurulmuş olacak

Bir de sobası yanan ev var:
İçeride kim var göremiyorum;
perde kapalı.
Üzülüyorum.
Sobası yanıyor ama
Zaten gecekondu
Yani fakir ülkemin fakir vatandaşı.

Evi var ama tuğla sıva.
Sobası var ama
bir iki günlük odun.
Oysa hafta yedi gün.