İllede ölmek gerekirİllede ölmek gerekir Elimde kör bir makas Zaman kısaldıkça,uzar saçlarım Ne olur bana öyle bakma Ben değilim zamanın saçlarını kesen berber Tıpkı hayat gibi törpülü tırnaklarım Vatansız kuşlar kadar derbeder Bazen sevdiklerini terk etmen gerekir Terk etmek ne tuhaf eylem İndikçe yokuşlardan,yükselir yamaçlarım Koşarda yetişemez ardımdan güneş Ay doğmadan bulutlara tırmanırım Neler,neler görürümde söyleyemem İllede ölmek gerekir toprağın altında mıknatıs Etten bedenimi,demirler çeker Koca,koca gemiler limansız Ben değilim demir atan yalnızlığa Bütün bakışlar bazen imasız En kalabalık şehirler bile yalnız Bazen şiirler yazman gerekir Bakire kağıtları kirletmen Kaldırımları çiğnemek gibi acı Kelimeler onun için dilsiz Tükenmez kalem yoktur bilirsin Aslında her kalem tükenir Her çiçek solar sevgisiz İllede ölmek gerekir Gerçeği görmek Oysa yaşamak ne güzeldir Ne güzeldir yazlar,baharlar Yirmili,otuzlu yaşlar Arnavut kaldırımlı taşlar Ama yinede ölmek gerekir |