Dallı Sözüm; Sözden Öte...Hak Söz Sahibi’ni dinlen! Sözü dinle ki; sen “dîn”len! Dünya yorar; “Dîn”le dinlen! Dinleyenler, “Dîn”lendiler; “Dîn”lenenler, dinlendiler… Dinlenir; “Dîn”i anlatır; Gönül bağlar; an, anlatır.. Anı söyler; an anlatır.. “An”laşanlar; “an”laştılar.. “An”laşarak, anlaştılar… Açı açtım; bakın için; Dünyayı anlatmak için! Aç olana sözüm: “İçin! ” Aç olana, açı açtım.. Açmadan “Gül”, Ben de açtım! Açan “Gül”e olsun akın! “Su” misali; “Su”ya akın! Kirinden arınsın akın! “Su” vermeden, açmaz “Gül”ün; “Gül” açmazsa; nasıl gülün? Olmak için, kirden arı; Kuşanmak gerektir ârı.. Ârı “Gül”den alır arı.. Dallı sözüm; sözden öte.. Gönül kuşum, ötee! Öte! (22.04.2006- SARICAKAYA |