Yokluğun Buz Gibi
Yokluğun;
Kör bir bıçak gibiydi, Doğrardı yüreğimi, Acıtarak derin… Derin soluklarla, Bölerdi düşüncelerimi. Saçlarımı kendim okşarken, Ellerimi gezdirirken dudaklarımda, Aynadaki aksimde kendi gözlerimi, görürken gözlerimde… Düşlerken seni… kaplamışken tüm benliğimi tek tek hücrelerimi varlığın… Nasıl derdim ki yalnızım Yokluğun buz gibiydi ah… Keserdi ellerimi, Üşürdüm… üşürdüm, Hayaline sarılırdım. … |
Üşürdüm…üşürdüm,
Hayaline sarılırdım.
…
şimdi
iyi ki yanımdasın.
.......
su gibi
dup duru harika bir siir okudum
yazan yüreginiz var olsun degerli kalem
gönülden kutluyorum gónül dizelerinizi
saygi ve sevgiyle hep
.......