Günde kırk kez Hak’ka söz verdim, fakat
Kula çöke çöke dizlerden oldum.
Horlana, harlana kalmadı takat
Yaşlar döke döke gözlerden oldum.

Her fırsatta yokuş yaptılar düzü
Tavır koyarken hep eldeydi gözü
Hediye çantaya kızmadı yüzü
Yokuş çıka çıka düzlerden oldum.

Çok söyleyince hiç duyan olmadı
Pastalar bitince dostlar kalmadı
Diz çöküp yalvardım, sırrı salmadı
Diller döke döke sözlerden oldum.

Çağ atlayamadım, geride kaldım
Dolu verdim, boşu geriye aldım
Her seferde ahı nefesle saldım
Kuyruk dike dike sizlerden oldum.

Sabahlara kadar eski yamadım
Bedelinden korktum, sözü demedim
Ona, buna yetsin, doyup yemedim
Dikip, söke söke bezlerden oldum.

Aynı tarlayı her yıl ekip, biçtim
Yorulunca soğuk suları içtim
Yatağa düşünce kendimden geçtim
Kıraç eke eke güzlerden oldum.

Dursunî elleme fazla geriyi
Acıyla yüzerler kalan deriyi
Geri kafa olma, gör ileriyi
Her an yaka yaka közlerden oldum.

dursun yeşil