KAYBETTİKLERİMİZ
yoruldum
her anne dediğinde içim titredi layık olamadım belki de yalnızca sevdim derinden canımın parçası gibi özledim eski günerimizi seninle birlikte çocuk olabildiğim o saf o temiz halimi oysa ne çokşey kaybettik değerlierimiz adına ne o eski mutlu yuvamız ne gözlerine baktığımda güven duyduğum sevdiğim ne de umutlarımız kaldı herşeyi tüketik güven adına şimdi her birmiz ayrı dünyalarda bedenlerimiz yuvamız dediğimiz bu evde anne olabilmek güzel de ya kaybettiklerimiz nerde... s.g |
hüzünlü,
düşündürücü,
şiir adına güzel
kutlarım.