Suratına bakıp insan sandılar
Hortumu görünce coştun bay Şaban.
Attığın taklaya hemen kandılar
Beş vakit camiye koştun bey Şaban.

Dürüst personele kancayı taktın
Sicili oynayıp derinden yaktın
Balıkları yerken hep göle baktın
Takipte hem göz hem kaştın, huy Şaban.

Yanlış düğmeledin gömlek, ceketi
Kemiksiz yerinden yutardın eti
İyi geliştirdin kalçayla, butu
Kahpelikte en önde puştun, soy Şaban.

Kadroyu oynattın zevkine uygun
Kalmamış kanında milliyet duygun
Her gün her fırsatta becerdin soygun
Midenden dışarı taştın tay Şaban.

Senden önce süper tanrılar geçti
Onlarda garibi keserek biçti
Sevenleri şimdi selâmsız uçtu
Namuslular bildi, taştın ey Şaban.

Elbette gelecek seninde sonun
Sırtından soyulur hediye donun
Bankada birikmiş yüzlerce fonun
Makamda sarhoştun, leştin vay Şaban.

Kepçe kulakların her an radardı
Mükemmel uşaklar secde ederdi
Görürüz bakalım nere kadardı?
Dursunî’ye göre ..ş’tun duy Şaban.

DURSUN YEŞİL