Ben seni…
Ben seni…
Umutlarımın başlangıcından Bitmek bilmeyen Sabrımın engin hoşgörüsünde Adam gibi sevdim. Zümrüdü Anka’nın kanatlarındayken Sende yaşadım huzurun maviliğini Sonu olmayan gülüşlerinde Yüreğimin atışı gibi sevdim Ne korku ne keder vardı Uçsuz bucaksız sonsuzlukta Cesaretin uç noktasından Dibe vuran dalgıcın Son nefesini verirken Titreyişlerinde sevdim Ayazlarda üşüyorken ruhum Kara, buza inat İnadına inadına Merhaba çakan kardelenin Beyaz masumiyetinde sevdim Arnavut kaldırımlarda Yola serilmişken bedenim Ritmik seslenişlerde Beyaz atın çıkardığı Ahenkte sevdim Bakarken gözlerinin içine Kadehime dolan şarabın Kırmızılığının ötesinde Ruhumu okşayan ellerinin Dokunuşlarında sevdim Ben seni… |
Selam ve saygılar...