DUL KARI SÖZÜ
Gecelerde sıkılırsan haber et
Neşe verir şen şakrağım dilim ben Göz kırpıver arzuyla bak işmar et Şehvetine sere serpe tülüm ben Gözüm hafif süzülürse serimde Toy yiğitler dize gelir ferimde El kiriyim yun durulan terimde Vara yoğa yutkunulan balım ben Cilvelenmem hiç kırıtmam yerinmem Güne karşı bağrım açıp gerinmem Has kokumu bedenime sürünmem Dere tepe çiğnenecek el’im ben Eş yitiren erler titrer yelimde Düşmeye gör oynatırım telimde Malın mülkün yoğa düşer selimde Kıymet bilmez her kocaya zülüm ben Erim ölür tenim kefen yırtılır Dost bildiğim dost kapılar örtülür Sohbetlerde üstünkörü dürtülür Dedikodu sermayesi yalım ben Ömür az çok bu dünyaya doymamış Ölüm haktan giden gönül koymamış Helâl ömrü Rab ihanet saymamış Gözü çıksın kul gözünde çulum ben Çocuklarım sövgünüze bükülür Çift dikişli dostluklarım sökülür Gözyaşlarım sabunuma dökülür Boynu eğik kuldan geri kulum ben Unuttunuz ana kadın saffetim Saç teline can verilen iffetim Örf âdeti çiğneyene afetim Adı kutsal cennetine yolum ben Akıl ermez fikir yetmez işime Kan doğrarım ekmeğime aşıma Derdim var mı kimse bakmaz yaşıma Al koynuna koklanacak gülüm ben Erdemoğlu er başına darlanır Yokluk kıtlık geçim derdi zorlanır Bir salınsam sağım solum varlanır Şuh kısrağım ere münhal dulum ben Salih ERDEM - AYDIN 04.12.2005 01.30–23.20 |