Son terkedilis
Once sen gittin bu evden
Sonra etrafa sinen o kokun kaybolmaya basladi yavas yavas Artik evimdeki hic bir sey sen kokmuyor Kendini ve kokunu alip gittigin yetmezmis gibi Bir bir eksilmeye basladi evdeki esyalarin Once bir kac elbisen terketti beni Sonra geceligin,parfumun ve taragin Dis fircan bile terk etti beni Geriye kalan yarisi bitmis bir macun Sendan kalan son esyalarida dun topladim Bu gun gelip alacakmissin Mesajinda oyle yazmissin Ellerim titredi her birini koyarken bavula Hele o cizgili gomlegin varya Cok yakisirdi sana Onuda koydum dun istemeye istemeye bavula Sabah evden cikarken Uzun uzun baktim koseye biraktigim bavullara Ve bir kez daha vedalastim seninle Aksam oldugunda eve gelesim yoktu inan Biliyordum yuregim kaldiramiyacakti Bu son terkedilisi Istemeye istemeye girdim eve Ve iste bombostu sabah seninle vedalastigim kose Bir hirsiz gibi alip goturmustun iste herseyi Hic acimadan Dayanamadim bu son terkedilise Agladim Oylece kalakaldim odanin ortasinda dakikalarca Yoktun iste Kendini goturerek baslattigin bu terkedisi Tamamlamistin sonunda Alip gitmistin benden senden bana kalan son parcayida icimdeki son umut kaleside dustu sonunda dayanamadi kalemin surlari bu terkedilis bombardimanina ayriligin bayragi dalgalaniyor artik kalemin burclarinda gozun aydin sonunda bu savasi sen kazandin |
Biliyordum yuregim kaldiramiyacakti
Bu son terkedilisi
Istemeye istemeye girdim eve
Ve iste bombostu sabah seninle vedalastigim kose
Bir hirsiz gibi alip goturmustun iste herseyi
Hic acimadan
Çok duygulu bir şiir olmuş, yaşadıklarınız yansırken kelimelere...sanki yşanan her dakika bebeklerimden yaş oldu döküldü..
Yorumunuz yani şiiri seslendrmeniz de ayrı bir güzel hisli...yeni şiirlerinizi can atarak bekliyorum okumak için...sevgiyle saygıyla yüreğimden...