Birden akşamlar oldu yine sessiz,
Yine çekip gideceksin demek,
öyle mi..?
Tamam… git o zaman...
Kapı açık kalsın ne olur,
Belki karanlık kalır içim,
Korkarım!
Sen gelmeyeceksin ya,
Hani, bir daha olmayacaksın ya,
Belki özlerim seni, ya da belki kalbim susar önce,
Aklım sende kalsa bile, sen yine de durma,
Git ama beni unutma!
Yağmur yağar yine hüzünler üstüne,
Islak olur bu şehir akşamları,
Sen gittiğinde en çok sonbahar kokuyordun,
En çok yalnızlığıma dökülüyordun yaprak misali,
Güneş, öyle sessiz batar ki sensizliğe,
Yutkunurum,
Çığlığım kurur boğazımda,
Dokunur içime vuran acılar, ağlarım,
İncecik kırıntılar gibi savrulsam da ne fayda,
Git ama beni unutma!
Sensizliğe durmuş kırık bir saat gibiyim,
Nasıl da titriyor içim, anlatamam!?
Hava puslu ama sana son kez bakacağım penceremden,
Ne olur yavaş yavaş karış yağmura,
Dışarısı çok karanlık, beyazlar içinde git,
Belki hiçbir şey konuşamayacağım ama,
Sen bana bakma canım dostum,
Yüzüm dağılırsa karanlığa, geri dönme!
Dedim ya;
Git ama beni unutma...
Beni unutma...

05.05.2006/SARAY
Saat:00.05
B.BİRİCİK