NAMLU UCUNDAYIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İki kimlik taşırım hangi yana dönsem;
Düşmanmışım...! Bir coğrafyada Adem oğluyum Bir yanım Kürt bir yanım Türk Zorgün...
Bu gece şiir düşerim...
Kimi zamam vakitsiz gözyaşlarına kimi zaman miatlı acılara... Bu sayfalara şiir gibi düşerim Düşlerim paramparça Dağınıklığımı toplayan gece anna... Kalemimin ucu sivrisinden söz Söz dizerim talancıya, arsıza Namlu ucunda güllerim... Bu gece şiir düşerim... Kimi zaman bir ağlatıya Kimi zaman keşfedilmemiş sancılara... Kükürt andıran siğaramın dumanı Bizim yaylada olsa rüzgara verirdim İçim duman, gözlerim kara... Bir ara. Bu gece sığ ve zor düştüm Gerçekler sorgusuz darağacında Kırık ve kekre bir nefes alamda... Kahvem soğudu sabaha karşıyım Kalem tükenmzse razıyım Ben bir Dağ adamıyım, davalıyım... Sözlerim dilek... İlençsiz düşüm Düşlerim toprağa düşende Varlığımı kutsayan ay dede... Bu gece ne çok yarasalar gördüm Çalarken kendilerini, ne çok güldüm! Oysa... Ben bir sevdiğime bir de kurşunlara gülmüştüm. _________Z.D.Y 01-01-2BİN10 Şiir’imi seçkiye kabul gören kurul üyelerine teşekkür ve saygılarımı gönderiyorum Beni yorumlarıyla onurlandıran şair dostlarıma selam ve teşekkürlerimi gönderiyorum. |
Ben bir sevdiğime bir de kurşunlara gülmüştüm.
gidenler nerde kaldılar özledim gülüşlerini selam olsun gidenlere... dostcakalın cok guzeldı..