Benim gözyaşlarımı köpekler yaladı,
Uyuz,kana susamış sokak köpekleri,
Büyük bir hayvan leşi gibi yere yığılmış,
Kollarım yok ; satırla kesilmiş dirseklerimden,
Hissetmiyorum parmaklarımın uçlarını,
Sıcaklığını , soğukluğunu…
Ayak tırnaklarım kerpetenle çekilmiş tek tek!
Sızlıyor uçları.
Gözlerim sivri , keskin bir kamayla çıkarılmış,
Kanlı zindan karası…
Dişlerim çekiçlerle vura vura parçalanmış,
Vücudumda onlarca derin kesik…
Ve kalbim,
Küçük , kanlı , kaslı et parçası,
Onu da almışlar hiç acımadan.
Yok !
Beynimin içine yerleşmiş
Bir ur gibi,
Vücuduma sinsice yayılan,
Kanser gibi…
Bir gece vakitsiz gelen,
İnsanı sıcacık yatağından kaldıran,
Ciğerlerinin yerinden çıkacağını sandıran
Acı balgamlı bir öksürük gibi…
Yine yazdım işte!
Mekanın cehennem olsun!
Allah zahmet eylesin!