Aslında
Yokluğunu mısralara döktüm,
Ateşi, sensizlik olan bir cehenneme düştüm. Ve bu hayatı kendi ellerimle seçtim, Sensizliğin yangını yüreğimden başladı yakmaya. Her cümleye seninle başlamak güzeldi, Sonunu benim bile bilmediğim, Belki de sonu hiç olmayan, Güzel, tatlı bir cümleydin sen. Bu cümleye nokta koymak yakışmaz, Aslında noktayı koymak Tanrı’dan başkasına yakışmaz. Ya şimdi ben affedip ellerimden tut sıkıca, Ya da virgül koy sevgilim aramıza. ATAKAN AKAN |