Bir Yangındı İstanbul
Bir yangındı İstanbul,
Hep gözlerinde başlar, Yüreğimde son bulurdu. Bazı zamanlar oldu, Sen bana gelmedin, Ama ben sana koştum. Yorulmadım, Seni düşünmekten asla. Düşmedim, Seni sevdiğim tek bir an bile, Sensizliğin soğuk koynuna. Sen neyi sevdiysen, İnan sevdim bende. Hiç bilmesem de sigara içtim, Ve inan, senin kadar öldürmedi. Şimdi içimde kırık ne varsa, Hepsi senden arta kalanlar. Karanlık tenha bi yüreğim kaldı, Ölene kadar bi umut bekler seni, Biliyorum, gelmeyeceksin, Biliyorum, sevmeyeceksin. Ama bil ki, Sen gelmeden ölmeyeceğim, Çünkü sen yokken, Ölmek bile haram, yasak bana. Atakan Akan |