Yalnizlik
Gecenin isiklari aydinlatirken sokaklari
Ben bir sokagin en kuytu kosesinde saklanirim kendimden Saklanirim kendimden ve senden Yuregimde derin bir korkuyla Dilimde korkumu unutmak icin mirildandigim Belli belirsiz bir sarki Gozlerimde urkek bir cocuk ifadesi Saklanirim herseyden Bir kedi firlar cop tenekesinden Ve bir teneke kutu dusuverir yere Yere dusen o teneke kutu Sanki beynimin icinde tingirdar Deli eder beni Ilerde sokagin ucunda ciliz bir sokak lambasi Altinda gozleri yasli iki sevgili Belliki ayrilmislar Icim usuyor bu gece yine Icim usuyor ama yalnizliktan sadece Yalnizliktan Ne ben zaman yalniz kalsam Hep anilarim gelir bana misafirlige Ve ne zaman maziyi ansam Kanar yine yuregimdeki daha yeni kabuk baglamis yaram Soylesene yar Ne zaman bitecek Karanlik sokaklarda Anilarimla oynadagim saklanbac oyunum Soylesene yar Ne zaman izin vereceksin Yuregimdeki kabuk baglamis yaramin Tamamen iylemesine Ne zaman yar Ne zaman |
Hayat gemisinin son limanı...
Tebrikler..