KAYBETTİM KIRMIZI GELİNCİKLERİMİBir intihar tutanağında geçer adı belki bir gün sevdamın Sakın üzülme leke tutar mı bir kalbin pembe rüyalı masalı? Artık vazgeçer miyim sanıyorsun? Kir tutmayan tüm renkleri giydirdim soluklarıma Aldırma aradığım kalbinin çıkmaz yollarında kaybolsam da Üflediğim sevda ateşinde tutuştukça bir şimal sevgili oldu bana Öğrendim buzdan yatağımı sağanaklarımla eritmeyi Bu yağmura hangi kar dayanır? Sessizce birikiyorum girdabında Yokluğunu solurken bir kırmızı kuytuda Siyah kayalıklı bir uçurumdan atlamak gibi ayrılığımız Ya yere düşünce yine sensiz yine bizsiz kalırsam? Gülümsemesi ölmüş mavilerimin Susuyor hüzzamlar notası kırılmış melodilerde Kor alevden dudaklarına yarım kalmış sevda şiirlerimi okuyorum. Ayazım bir göçebe hüsranda lal olsun dilim artık istemem. Vuslatı zaten mülteci gözlerinde çoktan ezberlemişim. Ayrılığa gönüllü bir avuç sular ıslatmış tenimi Boşver düşerim elbet Gözünden bir gün soysuz bir damla yağmurla Bırak yine bir ekim alsın canımı Bırak kanasın yine dualarım bir gölgenin koynunda Gün batımı beni çağırıyor artık Tüm isyanımın fahişeleri satıldı ucuza Pas tutmuş erkek kokunun hayallerinde Kaybettim kırmızı gelinciklerimi Ölümün vurgunlarında yaralarımın kanını takip et artık Belki bizi bulursun. Kirli kesik sular sıçradı düşten eteklerimize Bak lekelerine maske kuşandığın yalanlarında Bilemedin işte satır aralarının hülyalarınla saklı Kenar süslerinde beni kaybederken Benim mezarım sensin. Meğer ölüm ne kolaymış… |
UMUT ve DOSTCA