Ben şimdi ölüyorum
ölmeden önce sana yazdığım
mektupları tek tek yakıyorum
ben şimdi ölüyorum
haklı bir sebebim yok
günahımın affı için
tenimde bir hicran şarkısı seziyorum
afallamış boş doksan derece açık
gözlerimle seni izliyorum
ben şimdi ölüyorum
ve şunu çok iyi biliyorum
öldükten iki gün sonra
bu caddenin yüz metre illerisndeki
bir mezar çukuruna gireceğimi
üstüme atılacak toprak birikintileri
sanki basit bir belediye kazısı gibi
bir ocak ayında yıkandım
tenim bedenime yapıştı
ayak parmaklarım içeri burkuldu
ben şimdi ölüyorum
sana bir tek ömrümü tüketen
mavi müretkepli tükenmez bir kalem bırakıyorum
yazdıklarım sarı bir zarf içinde
güzel kurdaleli şirin mi şirin
bir mektup bıratım
mektubun içinde ne mi var
hani ben öldüm ya
seni mezarıma davet ediyorum



MURAT GÖN