MANİCE (YÖRESEL)
Halil Rahman gölünden
Geldim Urfa İlinden. Nedir agam çektiğim. Şu zalımın elinden. Ümitler verdin biye. Şimdi kaçarsın niye. Dar ederim Dünya’yı Yeminler olsun siye. Mavi biye, al siye. Yandım yar diye diye. Kavlimiz böylemiydi. Kör olasın Asiye. İki gözüyden öpem. Olmuşam senin pepen. Yeter yaptığıy biye. Hasret kaldım yüzüye. Bir taş attım pisiğe. Haber saldım ben siye. Dargınlık bitsin artık. Dök zülfiyi gel diye. Asiyem benim olsun. Zalım Babay kudursun. Uyarsan o Ağbiye. Küller başıya dolsun. Bekliyem ben her Cıma. Haber saldım bacına. Bu cımada gelmezsen. Gözüy düşsün avcıma. Sıfat olmuş pürpürüm. Yüz astıy sanki ne var. Seniy için ölürüm. Uğruya oldum davar. Sebehten gel yanıma. Kanım kaynıy kanına. Acıh gülsün o yüzüy. Canım verem canına. Sabrım artık tükenik. Avlunda oldum enik. Ataşıyla yanıyam. Cigerim delik, delik. MEHMET FİKRET ÜNALAN |
Bayıldım,
Nedisen gardaş,
Öldüriysen gümakdan.
Muhteşemdi...
Yazık değil mi Asiye'ye...